Helaas zijn de brieven die Stefan Zweig tussen 1912 en kerst 1917 verloren gegaan. Kennelijk heeft hij prompt op de brief van Friderike gereageerd, want zij schreef al haar tweede brief vijf dagen na haar eerste.
Mannigfallmühle bei Gars, 30 juli 1912
Geachte Herr Doktor,
[…]Het was gisteren zo’n mooi moment om uw brief te kunnen vasthouden en de woorden te lezen, die precies zeiden wat ik voorzichtig gehoopt had. Ik bel u morgenochtend, omdat ik ook graag uw stem hoor.
Ook wil ik zonder terughoudendheid aan uw wens tegemoet komen en mijn anonimiteit laten vallen. Ik denk dat u het banale slecht begrijpt, maar misschien kunt u wel begrijpen waarom ik niet mijn volle naam vertelde, voordat ik iets van u vernam. Of ik u een teken van herkenning zou geven? Met veel mensen erbij nauwelijks. In uw ogen is immers zoveel schoonheid, u ziet alles met zoveel zinnelijke gloed. Ik zou u niet onder ogen durven komen.Veel warme dank van uw Friderike Maria von Winternitz.
U zult zeker willen weten of voor mijn naam “mevrouw” staat: ja.
Friderike Maria von Winternitz was getrouwd met Dr. Felix von Winternitz. Zij hadden twee dochters: Alix en Suse.