Wij hadden geluk. Vlak voordat de zware storm met regen en sneeuw over Duitsland en het Salzburgerland trok en voordat de stroom Festspielgangers de straten en koffiehuizen in bezit nemen, troffen wij de stad in relatieve rust aan. Overal was ruimte, soms scheen de zon en er groeide snel een aangename gelijkgestemdheid tussen de deelnemers.
Een paar indrukken:
Hartverwarmend ontvangst
Onze vrienden van het Internationale Stefan Zweig Gesellschaft, Hildemar Holl en Joachim Brügge, hadden een voortreffelijk en levendig programma voorbereid. Niet alleen de gastvrijheid was hartverwarmend, ook de inhoud van hun programmaonderdelen was van grote kwaliteit.
Sporen van dubbelhartigheid
Op weg naar Stefan Zweig’s voormalige huis op de Kapuzinerberg overvalt je toch weer het gevoel van tweeslachtigheid, dat de houding van Oostenrijk ten opzichte van hun verleden ten opzichte van hun joodse medeburgers kenmerkt. Het naambordje van de weg die naar het huis halverwege de berg leidt, draagt de merkwaardige naam: Kapuzinerberg/Stefan Zweigweg. Bij navraag blijkt de gemeenteraad van Salzburg geen overeenstemming te hebben bereikt over de naamgeving van de weg. Het bleek niet haalbaar de weg naar de joodse schrijver Stefan Zweig te noemen. Daarom werd, als compromis, tot een dubbele naamgeving besloten.
Haus für Stefan Zweig
Daarnaast moet ook worden vermeld dat de stad Salzburg en de Universiteit van Salzburg op de helling van de andere huisberg (Mönchberg) een statig, pastelkleurig huis hebben gekocht om Stefan Zweig in de stad een plek te geven. In deze Edmundsburg is een verdieping ingericht als het “Haus für Stefan Zweig”.
Stemmingsvol
Het muziekprogramma dat de Musikuniversität voor ons georganiseerd had was om twee redenen indrukwekkend. De zaal waarin de uitvoering plaatsvond kijkt schitterend uit op de Mönchberg en laat aan het einde van de middag tijdens het concert stemmingsvol het verdwijnen van het zonlicht zien. De gedrevenheid en professionaliteit waarmee de bijna afgestudeerde pianisten werken van componisten uit de tijd van Zweig lieten horen maakte veel indruk op.
Over de daken van Salzburg
Een collega van Joachim Brügge liet ons bijzondere plekjes van het barokke Salzburg zien. Het hoogtepunt vormde zonder twijfel de rondleiding door zijn eigen historische woning aan de Alte Markt. Vanaf zijn dakterras kregen we een adembenemend uitzicht over de zinken en koperen daken, uivormige kerktorens en koepels van de stad. Wij mochten zijn woning niet verlaten voordat hij, als doorgewinterd hoogleraar aan de Muziekuniversiteit, een poging had ondernomen een orkestwerkje met ons uit te voeren.
Het zou te ver voeren om hier uitvoerig in te gaan op onze belevenissen in het Ton – und Filmmuseum, op de eerste opvoering van onze bewerking van Händels Auferstehung (met muziek), op de discussies rond het thema Vriendschap (met name die tussen Roth en Zweig) en op de voordracht over de relatie tussen Stefan Zweig en Nederland.
Als we weer naar Salzburg gaan laten we het u ongetwijfeld weten!
Meer foto’s van de reis zijn te vinden op onze facebookpagina.
