De geest van een vluchteling wordt hevig beïnvloed door diens verbanning, zowel ten positieve als negatieve. Stefan Zweig is een voorbeeld van zo’n vluchteling.
Na zijn vlucht boette Stefan Zweig in op levensvreugd en op veerkracht. Toch schreef Zweig in exil zijn meest creatieve werken: zijn autobiografie “Die Welt von Gestern”, “die Schachnovelle” en enkele geromantiseerde biografieën.
In onderstaande teksten beschrijven collega-schrijvers Joachim Maass en Klaus Mann op indringende wijze hun ontmoetingen met Zweig in exil. U kunt beide teksten lezen door op onderstaande afbeeldingen te klikken:
Zogeheten “Exil literatuur” toont regelmatig de schoonheid en creativiteit, die vrij komt in tijden van verbanning.
