Herman van Dijk zond ons zijn interessante ervaringen van een bezoek aan het “Wenen van Stefan Zweig”. Graag geven wij zijn bericht aan u door in de opvatting dat zijn belevingen voor alle Vrienden van Stefan Zweig interessant kunnen zijn:
In begin februari van dit jaar bezocht ik, eindelijk, Wenen eens privé met mijn vriendin na steeds zakelijk er te zijn geweest. Je hebt dan nauwelijks tijd om naar de stad om te kijken ik wilde nu graag eens zien of er nog iets over was in de stad van onze schrijver.
Zo kwamen we uit bij het Bezirksmuseum Josefstadt aan de Schmidgasse 18 waar Dr. Manfred Kandler ons ontving nadat we al daarvoor een poos aangenaam met elkaar hadden gemailed. Hij ontving ons op zaterdagmiddag en was speciaal hiervoor naar de binnenstad gekomen. In het museum is het archief, documentatie en een kleine verzameling boeken ondergebracht van het toenmalige Stefan Zweig Gesellschaft, opgericht op 11 oktober 1957. Dr. Kandler vertelde dat hij als gepensioneerde archeoloog het beheer van het Bezirksmuseum gekregen heeft en zo op de erfenis van het Gesellschaft stuitte, die hier, na het teloorgaan van de vereniging, was ondergebracht. Immers, de wijk Josefstadt is nauw met Stefan Zweig verbonden. Hij heeft zich toen verder verdiept in de boeken en de gedachtenwereld van de schrijver en kreeg grote bewondering voor hem. Hoe prettig is het om eens met iemand van gedachten te wisselen over een schrijver die je zelf al zo lang kent. Al op de middelbare school las ik Zweig en Ludwig. En niet alleen bekend zijn met, maar ook zijn denken, zijn waarnemen is een deel van je geworden.
Dr. Kandler had een kleine tentoonstelling gemaakt met wat brieven en foto’ s en moest tot zijn spijt melden dat hij, als gepensioneerde, weinig tijd kon vrijmaken om alle documentatie van het Gesellschaft te bekijken en rubriceren. Het meeste lag in de kluis, wachtend op betere tijden.
Hoe graag had ik niet eens dat alles willen bekijken! Maar Wenen ligt niet naast de deur en het kost veel tijd, en vraagt kennis over het behandelen van oude documenten. Na Herr Dokter bedankt te hebben verlieten we met een dubbel gevoel het museum. Dankbaar voor zoveel vriendelijkheid en met een teleurstelling, omdat je interessant werk ziet liggen en het niet zomaar aan kan pakken.
De wandelroute langs de huizen van Zweig in Josefstadt en het gymnasium, waar hij menig uurtje zuchtend heeft doorgebracht, vergoedde die dag weer veel.
